The Havanese Freestylers nemen deel aan "La France a un incroyable talent" 2012

Toen we eind april 2012 opgebeld werden vanuit Frankrijk met de vraag of we een optreden met onze honden wilden verzorgen, hebben we ingestemd. We wisten toen niet dat het om een optreden voor "La France a un Incroyable Talent" ging. Dit is een talentenprogramma. Het is de Franse variant van Britain's Got Talent en het nieuwe Belgium's Got Talent.

We hadden er eigenlijk nog niet bij stilgestaan of we aan dergelijk programma wilden deelnemen, maar op deze manier zijn we er als het ware 'ingerold'. We gingen een voor ons onbekend avontuur tegemoet.

De productie belde ons opnieuw op en vroeg om een filmpje van onze routine op te nemen en door te sturen. We hebben ervoor gekozen om met onze Havanese Freestylers (Dolce, Vita, Dalia en Mistica) een nieuwe versie te maken op het lied The Bongo Song (Played-a-live) van Safri Duo. Ondertussen kenden onze viervoeters al wat nieuwe oefeningen en het leek ons leuk om deze in de routine te verwerken. We stuurden onze video op en al gauw kregen we een positieve reactie. We werden uitgenodigd om deel te nemen aan de pré-castings in Parijs.

VIDEO van onze routine : http://www.youtube.com/watch?v=KSuobsqSnxs

Fase 2 : Pré-castings in Parijs (23/06/2012)

Fase 3 : Selectie (03/07/2012)

Op deze dinsdagmiddag kregen we een telefoontje uit Frankrijk met "une bonne nouvelle". We zijn geselecteerd en mogen eind augustus optreden voor de 3-ledige jury in Parijs en met een publiek van 600 à 700 man. Aan de telefoon was men heel enthousiast over ons optreden. We vinden het een grote eer. 

Er zijn een 4000tal video's opgestuurd waarvan meer dan 800 optredens uitgekozen zijn die dan in Parijs en andere steden mochten optreden voor de pré-castings. Uit al deze optredens zijn er 130 geselecteerd die dan mogen deelnemen aan de castings / audities. Wij zijn er één van. In een volgende fase zullen er 100 afvallen en 30 overgaan naar de semi-finales.

In de weken die volgden werden we regelmatig opgebeld en gemaild over de audities. We hebben ook een uitgebreide vragenlijst ingevuld. Zo kregen we ook telefoon van de productie die ons feliciteerde met de prachtige routine. Ze waren fan. Ze raadden ons aan om een T-shirt in een zomerse kleur aan te doen.

Fase 4 : Voorbereiding (juli-augustus)

Omdat we onze dierbare hondjes niet "voor de leeuwen" willen werpen vinden we een goede voorbereiding zeer belangrijk. Het is niet niets dat je vraagt van je hond als je aan zo'n groot evenement deelneemt. We hebben daarom onze routine op verschillende demo's uitgevoerd, we zijn ook gaan uitwaaien en ontspannen aan zee, we hebben op andere locaties getraind (met dank aan Linda en Lisa) en hen laten wennen aan vreemde/nieuwe geluiden, we hebben een dierenartscontrole en een sportkeuring laten uitvoeren door Ellen Martens, enz. Het heeft de band met onze viervoeters zeker nog meer vergroot. Ook onderling komen ze alle vier super goed overeen. 

Enkele sfeerbeelden :

Na demonstratie :

Sportkeuring :

Dolce : goede spierverhouding voorhand en achterhand en ook linker- en rechterzijde. Rechterschouder zat een beetje vast.
Vita : idem spierverhoudingen zijn in orde. Meer spiermassa als Dolce. Linkerachterpoot ook wat vast.

Ontspanning aan zee :

Fase 4 : Castings / audities (24/08/2012)

Donderdag 23 augustus 2012 vertrokken we om 13.45u naar Parijs. Om 18.45u kwamen we aan. We installeerden ons in het hotel en gaven onze vier viervoeters hun eten. Ze hadden nog veel energie. Ze herstellen duidelijk ontzettend snel. Gelukkig was het weer niet te warm. Het was eigenlijk ideaal weer voor onze honden. 

We wandelden die avond nog wat in de naburige straten. Het was een gezellige buurt in Parijs. Dan was het bedtijd. We hebben helaas niet echt veel geslapen die nacht.

We waren reeds vroeg uit de veren op vrijdagochtend 24 augustus 2012. Na de ochtendwandeling gingen we ontbijten met de honden in het hotel. Daar troffen we nog andere deelnemers aan. Om 9u kwam de productie ons, met nog andere deelnemers, oppikken en bracht men ons naar Le Palais des Congrès waar de show plaatsvond. We werden verwelkomd door verschillende medewerkers met wie we de voorbije weken regelmatig contact hadden. Iedereen was ontzettend vriendelijk. We vulden enkele papieren in. Om 10u kwam men ons halen voor de repetitie op het podium. De plaatsen van de juryleden waren ingenomen door enkele medewerkers. Ook naast het podium stonden nog verschillende mensen. Na ons optreden kregen we een hartelijk applaus van hen. De honden hadden ook schitterend 'gewerkt'. Ze waren vrolijk, enthousiast, totaal niet afgeleid en voerden alle oefeningen uit met voortdurend kwispelende staarten, ... De routine ging vlekkeloos. Het was een zalig moment. Vanaf dat moment ging alles in een stroomversnelling. Het leek alsof we in een rollercoaster zaten. Alles ging ontzettend snel. Er was geen tijd om na te denken. Fotosessies, interviews, dierenartscontrole, make-up, ... En in al die drukte waren onze vier Havanezers superbraaf! Verschillende andere deelnemers kwamen naar hen toe en knuffelden onze hondjes. Tijdens de lunchpauze konden de honden wat slapen in de grote bench die we hadden meegenomen. Na de middag vertoefden de presentatoren in de grote zaal, de wachtruimte, en namen ze enkele interviews af. We kozen er bewust voor om onze honden te laten rusten. We hadden een rustig plekje en omdat we zelf rustig bij hen zaten bleven de hondjes ook kalm. We gingen regelmatig naar buiten zodat de honden hun behoefte konden doen en een frisse neus konden halen. Het was er toch wel warm binnen. Rond 14u begon stilaan de show. In de wachtruimte werd muziek opgezet en iedereen begon spontaan te dansen. Iedereen werd als het ware op die manier opgewarmd voor de show. Het was een zeer leuk moment. Je voelde de adrenaline opkomen. Ondertussen draaiden de camera's op volle toeren. We deden ook enkele improvisatie oefeningen en trucjes met onze honden op het ritme van de muziek en niet veel later waren er ook enkele camera's op hen gericht. We hadden veel plezier. De honden waren supervrolijk. Ze maakten enkele shots waarbij ze met de camera op ooghoogte van de honden voor hen uit liepen. Ook andere deelnemers keken met verbazing naar de schattige oefeningen van onze honden. Tegen 15.20u werden we naar het podium geleid waar er opnieuw interviews, met de presentatoren deze keer, plaatsvonden. Ze waren heel vriendelijk. Ondertussen werden onze tapijt en bongo's klaargezet op het podium. Daarna konden we het podium betreden waar we de juryleden en het publiek voor ons zagen. Het was een overweldigend gevoel. Het gaf een echte boost. De honden keken nieuwsgierig maar bleven toch aandachtig naar ons kijken. De juryleden - Dave, Sophie Edelstein, Gilbert Rozon - stelden ons enkele vragen zoals hoe we heetten, waar we vandaan kwamen en wat we gingen doen. We legden uit dat we een Obéissance Rythmée of Canine Freestyle routine zouden laten zien met vier honden en twee geleiders. Dit is geen 'dressage' en zeker geen circus. De juryleden spraken onderling even over de winnaar van Britain's Got Talent  2012 (Asleigh & Pudsey) die ook Canine Freestyle doen, maar het was moeilijk in te schatten wat ze er precies van dachten. We konden onze routine starten. Vita was in het begin een beetje afgeleid (wat ze tijdens de repetitie niet was), maar ze voerde de oefeningen verder uit. Dalia en Mistica deden het schitterend. De oefening waarop Dolce en Mistica op resp. Linda's en Kristine's voeten springen wordt gevolgd door een wissel van honden (dit is geen eenvoudige oefening!). Zo gaat Vita naar Kristine en Mistica naar Linda waarna Dalia en Mistica onze "boa" oefening uitvoeren (draaien rond onze nek). Dit is de oefening waarbij de hond over de schouders rond het hoofd van de geleider stapt. Deze oefening sprak de productie bij de pré-castings enorm hard aan. Ze suggereerden bij een telefonisch contact zelfs om deze oefening zo vroeg mogelijk in de routine te plaatsen om de jury te verbazen en een goede eerste indruk te geven met deze knappe oefening. Ze vonden dit geweldig. Ook tijdens eerdere optredens en demonstraties waren mensen enthousiast over deze oefening. Het verbaasde ons dan ook dat twee juryleden op dat moment hun oorverdovende "buzzer" lieten horen. We schrokken zelf van het geluid. Dolce heeft van kleins af aan al problemen met luide/scherpe geluiden. Het vertrouwen is de voorbije jaren en zeker de voorbije maanden wel enorm toegenomen en ze schrikt niet snel meer, maar van dit geluid schrokken we zelf zo hard dat we ons goed kunnen voorstellen wat dit voor Dolce moet teweeg gebracht hebben. Ze werd onzekerder en liep van de tapijt af in de richting van de presentatoren, gevolgd door nieuwsgierige Vita, maar ze kwamen gelukkig enkele seconden later weer terug waarna de rest van de routine gewoon verder kon uitgevoerd worden tot op het einde. Het is echt jammer dat dit onze routine verstoord werd door de juryleden. Dalia en Mistica reageerden niet eens op het geluid en voerden alle oefeningen prima uit. Ze waren dolenthousiast en genoten duidelijk van de aandacht. Daarna richtte de jury zich tot ons. Het eerste wat we te horen kregen van Dave was "Je n'aime pas le dressage des animaux". Gilbert stemde ermee in. Sophie (directrice van Cirque Pinder en ex-dierentemster) apprecieerde meer wat we deden, maar ze had iets anders verwacht namelijk dat onze honden de hele tijd zouden 'trommelen' op de bongo (en dus niet enkel in het begin en op het einde van onze routine). Dat was natuurlijk niet de bedoeling. De hele tijd hetzelfde zou maar saai zijn en onze honden kunnen meer dan dat. De moeilijkheid van onze act om met vier honden tegelijk te werken ziet men niet in. We legden opnieuw uit dat we geen 'dressage des animaux' doen. We leren onze honden op een speelse manier oefeningen aan. Dit gebeurt altijd met een positieve trainingsmethode. De honden doen nooit iets tegen hun zin en worden nooit gedwongen iets te doen. Verre van. Het is al vaker gebeurd dat we dingen die de honden uit zichzelf uitvoeren gewoon maar op commando hoefden te zetten. Onze band met onze honden is supergoed en samen werken is dan ook een groot plezier voor ons allemaal. Het is zeer jammer dat de jury dit niet kon inzien of eerder niet wilde inzien. Ze hadden duidelijk een vooroordeel (mede door dingen die ze de voorbije jaren al de revue hadden zien passeren tijdens het programma) en het was hopeloos om hen van iets anders te overtuigen. Onze passie, Canine Freestyle, vergelijken met dierendressage is voor ons een belediging. Het publiek was het niet eens met het oordeel van de jury en er klonk heel wat boe geroep naar de jury toe. We kenden helemaal niemand in het publiek! Dat betekent wel iets. Na het optreden was het avontuur nog niet gedaan. Er volgden nog een interview waarin we commentaar konden geven op ons optreden. Ook in de wachtruimte volgde er nog een interview waarin we onszelf moesten voorstellen en werd er nog een laatste foto genomen. Tegen 17.15u bracht men ons terug naar het hotel, waar we de auto oppikten en terug naar huis vertrokken tegen 17.50u. We kwamen thuis om 22.50u. Het weer op de weg was zeer slecht (veel regen) en er was natuurlijk geen verlichting op de snelweg. Het was een vermoeiende terugreis en we waren zo blij om de rest van onze roedel terug te zien! Moe, maar voldaan en apetrots op onze trouwe viervoeters kijken we terug op dit avontuur.

Uiteindelijk was iedereen van de productie die ons en de hondjes had zien werken heel erg enthousiast en vol lof over hun kunnen. We hadden enkel de jury niet mee en dat was natuurlijk net heel belangrijk in die fase. Het is ook niet evident als Belgjes in het buitenland. We verwijten onze lieverds absoluut niets. Het zijn superhonden! We weten hoeveel we van hen verlangden en ze hebben enkel hun best gedaan. We hebben er alles aan gedaan om hen zo goed mogelijk te begeleiden en voor te bereiden op dit hele avontuur. We hebben enorm veel vooruitgang gemerkt de voorbije maanden en zeker de laatste weken. De routine kennen de honden ondertussen door en door en de honden reageren meteen op onze lichaamstaal en commando's. Ze worden rijkelijk beloond met voeding, lieve woorden, knuffels, spel en plezier. De samenwerking met hen is ontzettend leuk en de band is enorm sterk. Het is ook heel leuk om te zien hoe goed deze vier rakkers met elkaar kunnen opschieten. Mede door hun fantastische karakter is het verwezenlijken van deze routine mogelijk. We zijn megatrots op onze honden!!! We hebben een ontzettend leuke tijd gehad! Iedereen was zo vriendelijk. Het was een onvergetelijk avontuur. We werden geselecteerd uit meer dan 4000 video's en mochten optreden in Parijs (pré-castings) waarna we als enige hondenact overbleven bij de laatste 130 deelnemers (audities). Het is natuurlijk niet leuk dat het avontuur na al deze maanden van voorbereiding hier eindigt (we hadden al leuke ideeën voor eventuele andere routines), zeker niet met dergelijke subjectieve jury met vooroordelen, maar het maakt ons niet minder trots op onze honden. We weten wat we van hen gevraagd hebben en ze hebben hun best gedaan!

Na het bekijken van enkele filmpjes van vorige jaren blijkt dat deze juryleden in het algemeen afkerig is tegenover eender welke act met dieren. Wij zijn ook geen voorstanders van dierendressage en circus met (wilde) dieren, maar Canine Freestyle is een hondensport. Een hond is geen wild dier, maar is gedomesticeerd en verdient de allerbeste zorgen en aandacht van de mens. De hond mag niet aangekleed worden, niet belachelijk gemaakt worden, niet de hele tijd op de achterpoten lopen, zich niet als een mens gedragen. De hond moet hond blijven en mag niets tegen zijn zin doen. Het moet leuk zijn. We zijn vereerd dat de productie ons heeft uitgenodigd voor het programma en heel fier dat we zo ver geraakt zijn. De mening van de jury heeft nog wel een wrange nasmaak. Het gaat echter niet specifiek over ons en onze honden, maar over 'dierenacts' in het algemeen. Als je de lijn doortrekt zijn ze dus tegen elke vorm van hondentraining en hondensport. Dat is jammer want er zijn fantastische hondensporten. Deze bieden een fysieke en mentale uitlaatklep voor honden en versterken de band met de geleider aanzienlijk. Spijtig genoeg wil niet iedereen dit inzien. De geleider moet er op toezien dat alles veilig en leuk verloopt en mag de hond niet pushen of te ver drijven. Maar dat doen we absoluut niet. 

Wij hebben bijgeleerd uit deze ervaring en onze honden ook. En we hebben ons Frans nog eens uitgebreid kunnen oefenen :p. We waren natuurlijk allemaal moe na de lange dag en reis, maar de honden waren de volgende ochtend alweer heel levendig. Hun uithouding is duidelijk verbeterd door alle voorbereidingen. Vooral Dolce is veel meer op haar gemak en vertoont geen stress in nieuwe situaties en op onbekende plaatsen. De factor afleiding zal altijd moeilijk blijven voor Vita, maar dat zit in haar karakter. We hadden veel plezier en veel speciale momenten tijdens het hele proces. Op dat podium optreden samen met onze honden voor het publiek was een onbeschrijflijke ervaring. We zullen dat nooit vergeten. De honden maken ons gelukkig en wij proberen onze honden een zo rijk mogelijk leven te bieden. De kwispelende staartjes zeggen genoeg ...

VIDEO van onze routine : http://www.youtube.com/watch?v=KSuobsqSnxs